Blanc D’Orto 2009

Blanc d’orto
He pogut tastar un vi blanc d’un jove celler creat a la D.O. Montsant, Orto vins, formada per quatre socis, Joan Asens, Josep M. Jové, Josep M. Beltran i Jordi Beltran, i capitanejada per Joan Asens, antiga mà dreta d’Alvaro Palacios a la bodega homònima.
El vi blanc d’orto 2009 està fet amb garnatxa blanca, però crec que pot portar una mica de cupatge amb altres varietats.
És un vi fermentat amb lentitud, a baixa temperatura i amb una criança amb les seves mares durant un període de set mesos, sempre en dipòsits d’acer inoxidable, i sense haver tingut contacte amb tines o botes de fusta. Durant el temps de contacte amb les mares (anomenem mares a la capa de llevats morts que es forma al fons de la tina, un cop acabada la fermentació) , s’utilitza la tècnica del batonnage , que consisteix en crear un terbolesa entre el vi i la capa de mares. D’aquesta manera s’aconsegueix que les manoproteines contingudes a de la paret cel•lular dels llevats, passin a incorporar-se al vi, i d’aquesta manera s’aconsegueixen vins més greixosos, més untuosos en boca.
És un vi que m’ha agradat en nas, madur i fresc, però trobo que en boca li falta una mica de volum.
A veure com es comporta en les anyades següents.

Blanc d’Orto, 2009
Celler Orto vins
Varietat: Garnatxa Blanca
DO: Montsant
Preu: uns 10-11 euros.

Versión Castellana
He podido probar un vino blanco de un joven bodega creado en la DO Montsant, Orto vins, formada por cuatro socios, Joan Asens, Josep M. Jové, Josep M. Beltrán y Jordi Beltran, y capitaneada por Joan Asens, antigua mano derecha de Alvaro Palacios en la bodega homónima.
El vino blanc d’Orto 2009 está hecho con garnacha blanca, pero creo que puede llevar un poco de mezcla con otras variedades.
Es un vino fermentado con lentitud, a baja temperatura y con una crianza con sus lías durante un período de siete meses, siempre en depósitos de acero inoxidable, y sin haber tenido contacto con tinas o barricas de madera. Durante el tiempo de contacto con las lías (llamamos lías a la capa de levaduras muertas que se forma al fondo de la tina, una vez acabada la fermentación), se utiliza la técnica del batonnage, que consiste en crear un turbidez entre el vino y la capa de lías. De esta manera se consigue que las mano proteínas contenidas en la pared celular de las levaduras, pasen a incorporarse al vino, y de esta manera se consiguen vinos más grasos, más untuosos en boca.
Es un vino que me ha gustado en nariz, maduro y fresco, pero creo que en boca le falta un poco de volumen.
Veremo cómo se comporta en las añadas siguientes.

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

Tens cap dubte?
Enviar WhatsApp
Skip to content